By uniknąć całkowitego systemu bankowego, europejskie rządy ruszyły swoim bankom na ratunek zapewniając awaryjne wsparcie na bezprecedensową skalę: pomoc wyniosła 1,6 bln euro, co odpowiada 13% rocznego PKB UE.
EU wprowadziła także program naprawczy na skalę europejską, by zapewnić bezpieczeństwo pracy i poziomu opieki społecznej oraz wspierać gospodarcze. W ten sposób uniknięto szturmu na banki, a Europejczyków pozostały bezpieczne.
Euro obroniło swoją i z powodzeniem ochroniło kraje strefy euro przed najgorszymi skutkami gospodarczego zapewniając firmom w UE stabilne warunki handlu zagranicznego i inwestycji. Jednak te wysiłki przyniosły i konsekwencje, szczególnie zważywszy na fakt, że większość środków trzeba było pożyczyć. Kryzys gospodarczy i udowodnił, że system bankowy UE jest mało odporny na wstrząsy. Problemy zaledwie jednego banku mogą szybko rozprzestrzenić się na inne, ze szkodą dla ich klientów, i całej gospodarki.
W związku z tym UE i jej państwa członkowskie postanowiły wzmocnić nadzór nad sektorem finansowym. Jednym z elementów reformy było ustanowienie w zeszłym roku trzech europejskich nadzoru zajmujących się koordynowaniem działań krajowych organów regulacyjnych i zagwarantowaniem spójnego stosowania unijnych .
Powołano europejski nadzór finansowy, by zapewnić, że banki posiadają lepszą kapitalizację, działają odpowiedzialnie i mogą udzielać firmom i gospodarstwom domowym. To przygotowuje drogę do utworzenia unii bankowej, w celu zapewnienia odpowiedniej ochrony depozytów obywateli oraz uniknięcia obciążania kosztami upadłości banków. (...)
źródło: ec.europa.eu